حالا که رفتنی شده ای طبق گفته ات

                 باشد، قبول…

                          لااقل این نکته را بدان:

                  آهن قراضه ای که چنان گرم گرم گرم

                                 در سینه می تپید،

 "                         دلـــــــــــــــم بود … "

 "                                         نـــــــــــــــا مهربان ... "

                                                                    خداحافظ .....

           اینجا منتظر توام

              خیلی گذشت و نیامدی

                       روزهاست که مرا

                                اینجا کاشته ای...

                                        قد کشیده ام می بینی ... ؟!

           مدام گفتي خيالت تخت

                            من وفــــــــــــــــــادارم!

                   و من چه ساده لوحانه ...

                           " ... خیالم را تختی کردم ..."

                  برای عشق بازی ""تـــــــــو"" با دیگری ...

           قبلا شکسته

                      هر جور مایلید حمل کنید!!!!!

دلم می خواست زمان را به عقب باز می گرداندم ....

نه برای اينکه آنهايی که رفتند را باز گردانم ؛

برای اينکه نگذارم بيايند!

                  تـــــــــــــــــــــــــو چه می فهمی

                                   حال و روز کسی را که دیگر هیچ نگاهی

                                                 دلش را نمی لرزاند.....!

خيلي نامرد بودي ...

    در همین حوالی کسی هست

                          که تا دیروز میگفت

           بدون تو حتی نفس هم نمیتوانم بکشم

                   ولی امــــــــــــروز

             در آغوش دیگری نفس نفس میزند...!!!

از مــــــــا کــــه گذشـــت !

ولـــی بــــه دیـــگری موقــتی بـــودنت را گوشـزد کن

تـــــــــــــــــــا
  از همان اول فکـــری بـــه حال جـــای خـــالیت کنـد ...

یاد یك روز

عزیزان برای ادامه متن شهرها به "ادامه مطلب "مراجعه كنین.

لبخند

تا با تو خندیدم اسبت رو زین کردی
با این من ساده تو بدترین کردی
گفتی که عاشق شو بگزار بتازم من
هر جور دلم میخواد اون رو بسازم من
یک لبخند یک لبخند بود اشتباه من تنها گناه من
یک لبخند یک لبخند بود اشتباه من تنها گناه من
تا با تو خندیدم کج شد کلاه تو
شد غرق خودخواهی طرز نگاه تو
گفتی که عاشق شو بگزار بتازونم
در عین خود خواهی اون رو بسوزونم
تا با تو خندیدم خود را خدا دیدی
از نسل خاکی ها خود را جدا دیدی
یک لبخند یک لبخند بود اشتباه من تنها گناه من
یک لبخند یک لبخند بود اشتباه من تنها گناه من
تا با تو خندیدم اسبت رو زین کردی
با این من ساده تو بدترین کردی
گفتی که عاشق شو بگزار بتازم من

هر جور دلم میخواد اون رو بسازم من
یک لبخند یک لبخند بود اشتباه من تنها گناه من
یک لبخند یک لبخند بود اشتباه من تنها گناه من
تا با تو خندیدم کج شد کلاه تو
شد غرق خودخواهی طرز نگاه تو
گفتی که عاشق شو بگزار بتازونم
در عین خود خواهی اون رو بسوزونم
تا با تو خندیدم خود را خدا دیدی
از نسل خاکی ها خود را جدا دیدی
یک لبخند یک لبخند بود اشتباه من تنها گناه من
یک لبخند یک لبخند بود اشتباه من تنها گناه من

عزیزان برای بقیه متن ترانه های مهستی به " ادامه مطلب " مراجعه كنید .

قبله گاه

تا کی زیر یک سقف روزا بشه تکرار
تا کی با صبوری پا بند و گرفتار
من خسته تر از تو تو خسته تر از من
من مضطرب و تو آشفته تر از من
کمکمی کن ای خدا تا بعد از این
عشقمون رنگ ترحم نگیره
توی دست بی امان خستگی
عشقمون زنده بمونه نمیره

هدیه کن به چشمام یه نگاه تازه
یه شروع دیگه رسم و راه تازه
قبله گاه من شو واسه نیازم
من می خوام دوباره به تو دل ببازم

هدیه کن به چشمام یه نگاه تازه
یه شروع دیگه رسم و راه تازه
قبله گاه من باش واسه نیازم
من می خوام دوباره به تو دل ببازم
کمکمی کن ای خدا تا بعد از این
عشقمون رنگ ترحم نگیره
توی دست بی امان خستگی
عشقمون زنده بمونه نمیره

تا کی زیر یک سقف روزا بشه تکرار
تا کی با صبوری پا بند و گرفتار
من خسته تر از تو تو خسته تر از من
من مضطرب و تو آشفته تر از من
کمکمی کن ای خدا تا بعد از این
عشقمون رنگ ترحم نگیره
توی دست بی امان خستگی
عشقمون زنده بمونه نمیره

هدیه کن به چشمام یه نگاه تازه
یه شروع دیگه رسم و راه تازه
قبله گاه من شو واسه نیازم
من می خوام دوباره به تو دل ببازم

هدیه کن به چشمام یه نگاه تازه
یه شروع دیگه رسم و راه تازه
قبله گاه من باش واسه نیازم
من می خوام دوباره به تو دل ببازم
کمکمی کن ای خدا تا بعد از این
عشقمون رنگ ترحم نگیره
توی دست بی امان خستگی
عشقمون زنده بمونه نمیره
کمکمی کن ای خدا تا بعد از این
عشقمون رنگ ترحم نگیره
توی دست بی امان خستگی
عشقمون زنده بمونه نمیره
کمکمی کن ای خدا تا بعد از این
عشقمون رنگ ترحم نگیره
توی دست بی امان خستگی
عشقمون زنده بمونه نمیره

عزیزان برای بقیه متن ترانه های مهستی به " ادامه مطلب " مراجعه كنید .

عطر بهار

گفتی از لالهء اون دشتای دور
گفتی از قصه گل کاری بگو
گفتی از عاشقی چلچله ها
گفتی از هلهله ها ولوله ها
میدونم با تو بهار دیدنیه
میدونم گل تو بهار چیدنیه
به خدا که بهارُ می شناسم
روزگارو روزگارُ می شناسم
مثل چهارده ساله های بی قرار
دویدن تو سبزه زارُ می شناسم
اما با این همه دل که تو دل شکستمه
با غباری که ز حسرت روی پوست خستمه
نمی تونم نمی تونم دوباره بهار بشم
نمی تونم نمی تونم واسه هیچکی یار بشم

گفتی از لالهء اون دشتای دور
گفتی از قصه گل کاری بگو
گفتی از عاشقی چلچله ها
گفتی از هلهله ها ولوله ها
میدونم با تو بهار دیدنیه
میدونم گل تو بهار چیدنیه
به خدا که بهارُ می شناسم
روزگارو روزگارُ می شناسم
تو کوچه پس کوچه های عاشقی
لحظه های انتظار و می شناسم
اما تا دل سفر دشت و بیابون می کنه
دیدن بنفشه ها چشمامو گریون می کنم
نمی تونم نمی تونم دوباره بهار بشم
نمی تونم نمی تونم واسه هیچکی یار بشم
نمی تونم نمی تونم دوباره بهار بشم
نمی تونم نمی تونم واسه هیچکی یار بشم
نمی تونم نمی تونم دوباره بهار بشم
نمی تونم نمی تونم واسه هیچکی یار بشم
نمی تونم نمی تونم دوباره بهار بشم
نمی تونم نمی تونم واسه هیچکی یار بشم

دوستان عزیزم برای دیدن بقیه متن ترانه ها به "ادامه مطلب"مراجعه كنین .

آمدی ای نازنین رفته ام، باز آمدی
بار دیگر با دل دیوانه دمساز آمدی
بعد تو مشت پری کنج قفس ماند از دلم
ای پرستویی که با این شوق پرواز آمدی
رفتی و من ماندم و تنهایی و پابان عشق
بعد عمری عشق من بهتر از آغاز آمدی
آه ... ای تمام هستی من

رفتی و تنهای تنها مردم از بی همزبانی
رفتی و بعداز تو من ،
همچنان خاکستری مانده بعد از کاروانی
بعد آن فرزانگیها گم شدم در بی نشانی
آمدم من کو به کو خسته و بی آرزو
همچنان برگ خزانی

آمدی تا آنکه باشی با من ، بعد عمری تنها
چشم تو همچون ستاره تابد در سکوت شبها

ای که بودی سایه من عمری در شب مستی ها
تا ابد باید بمانی با من بعد از این در دنیا

ای که بودی سایه من عمری
در شب مستی ها
تا ابد باید بمانی با من
بعد از این در دنیا

عزیزان برای بقیه نژمتن ترانه به "ادامه مطلب" مراجعه نمایید.

چته آسمون دوباره کم آوردی باز ستاره ؟

اشک نریز اخماتو وا کن به خدا فایده نداره

می گن اشک اگه بریزی سبکت می کنه اما

اونی که گذاشته رفته کی ما رو به یاد میاره

اونقدر بارون میریزی به تو شک می کنه مهتاب

که دیشب بوده تابستون ولیکن امشب بهاره

دلتو بزن به دریا تا بشی تنهای تنها

یا شاید خدا بخواد و بکنه بهت اشاره

اگه اون یکم دوستت داشت بی خداحافظی نمیرفت

دعا کن خدا تلافی سر قلبش در نیاره

اگه بیوفا نبود که واسه تو عزیز نمی شد

اونی که بشکنه اما بمونه اون موقع یاره

آسمون دیگه تموم کن گریه رو فقط دعا کن

که خدای آسمونا هیچ روزی تنهاش نذاره

این روزها ، برایم روزهای دلگیری است ،
می دانی ، این روزها چندین بار نامت را زیر لب زمزمه می كنم ،
این روز ها ، از دوری ات بی قرارم ،
بگذار عاشقانه تر بگویم :
این روزها ، تمام وجودم در یك حرف كوچك " تو " خلاصه شده ،

این روزها ، آرزو می كنم :
ای كاش در كوچه های كودكی می ماندم ،
ای كاش سایه ها از ذهنم رخت بر می بستند ،
و ای كاش می توانستم سكوت غم انگیز صحرای دلم را بشكنم .

غوطه ور در این افكار ، ناگاه به خود می آیم :
همه رفته اند ، و من تنها مانده ام ،

بهت زده و حیران ، در وسط اتاق می ایستم ،
چه سكوت غمباری !
پارچه های سیاه روی دیوارها و گل های خشك و پژمرده ،
خبر از فصل جدایی و نیستی می دهد .

آه ، دیگر آفتابی نیست كه هر صبح با طلوع خود ، مرا بیدار كند ،
دیگر كسی نیست تا گرد و غبار دل ابری ام را ، پاك كند ،
دیگر كسی نیست تا مرا با نگاهش ،بدرقه كند ،...

و من دوباره به خود می آیم :
تو دیگر نیستی،
و من ، امروز ، بی تو ، گمشده ای در كوچه پس كوچه های عمرم ،
امروز دیگر به تنهایی خو گرفته ام و جزیی از وجودم شده ،
و دیگر رمقی برای رفتن به انتهای سفر ندارم .

و امروز من به یاد آن روزها ، و در حسرت دیدارت ، می گریم ،
و آرزو می كنم :
ای كاش می شد یك بار ، تنها یك بار دیگر ، تكرار شوی

آنگاه که غرور کسی را له می کنی،

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی،

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی،

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ،

آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی

آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری ،

می خواهم بدانم،

          آنگاه دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی

                                تا برای خوشبختی خودت دعا کنی......؟

از هیاهوی واژه ها خسته ام

من سکوتم را ...

از اوراق سپید آموخته ام .

آیا سکوت روشن ترین واژه ها نیست؟!

همیشه در خلوت خود

مرگم را مجسم دیده ام

آیا مرگ

خونسردترین واژه ها نیست؟!

تا چشم گشودم

از چشم زندگی افتادم .

شبی شاید امشب ...

زیر نور یک واژه خواهم نشست

نام خونسرد معشوقه ام را

بر حواس پنج گانه ام خال خواهم گرفت .

و همزمان

پایان آخرین برگ خاطراتم

خواهم نوشت :

پایان زندگی

پرسید بخاطره كی زنده هستی؟

با اینكه دلم میخواست با تمام وجودم داد بزنم بخاطره تو

بهش گفتم :بخاطره هیچ كس

پرسید :پس بخاطره چی زنده هستی ؟

با اینكه دلم میخواست فریاد بزنم بخاطره تو

با یك بغض غمگین گفتم:بخاطره هیچ چیز

ازش پرسیدم :تو بخاطره چه زنده هستی ؟

در حالیكه اشك در چشمانش جمع شده بود گفت:

بخاطره كسی كه برای هیچ زنده است .... 

خوش به حال آسمون . . . .

خوش به حال آسمون كه هر وقت دلش بگیره بی بهونه می باره . . .

به كسی توجه نمی كنه . . . .

از كسی خجالت نمی كشه . . . .

می باره و می باره . . . .

اونقدر می باره تا  . . . .

آبی شه . . . .

آفتابی شه . . . . .!!!

كاش می شد متل آسمون بود كاش می شد هر وقت دلت گرقت . . . .

اونقدر بباری  تا بلاخره. . . . .

آفتابی بشی . . . . .

بعدم انگار نه انگار كه بارشی بوده. . . . . .

انگار نه انگار كه غمی بوده . . . . .

همه چیز فراموشت می شه . . . .

كاش می شد . . . .

 هميشه اينگونه بوده است :

کسی را که خیلی دوست داری، زود از دست می دهی پیش از آنکه خوب نگاهش کنی ، پیش از آنکه  تمام حرفهایت را به او بگویی ، پیش از آنکه همه لبخندهایت را به او نشان بدهی  مثل پروانه ای زیبا، بال میگیرد و دور می شود ، فکر می کردی میتوانی تا آخرین روزی که زمین به دور خود می چرخد و خورشید از پشت کوه ها سرک می کشد در کنارش باشی ….

همیشه این گونه بوده است:

                                                       چرا ؟؟؟؟؟......